Ik ben Jan Van Bruwaene, geboren en getogen in Poperinge, West-Vlaanderen.
Ik ben de oudste zoon, mijn vader die vroeger leerkracht was en mijn moeder die een kinderdagverblijf runde. Omringd door jongere kinderen nam ik het toen al op voor hen tegen pesterijen of oudere kinderen op die hun wil probeerden op te leggen aan zij die zwakker stonden.
Daarnaast ben ik ook een man die heel gedreven is door techniek. Ik moest mijn vader overtuigen om te mogen gaan naar het VTI, het is hier waar ik dan ook sterk gegroeid ben. Al van jongs af wou ik uitvinder worden om dingen te verbeteren en hiermee ook de maatschappij. Ik wilde weten hoe zaken in elkaar zaten, hoe ze werkten en hoe ik ze kon verbeteren. Door verantwoordelijkheid op te nemen, verbeteringen aan te brengen en productieprocessen te optimaliseren zodat het voor de werknemers aangenamer en praktischer werd. de productie zekerder en met een betere kwaliteit tot gevolg. Dit heb ik in het bedrijfsleven goed geleerd.
Eens ik mijn diploma had behaald, moesten nog alle jonge mannen hun leger dienst doen. Ik zat bij de laatsten die dit nog hebben moeten doen. Toen ik mijn studies afsloot en wouw starten bij een bedrijf, was er geen plaats voor iemand mert mijn studies indien hij nog naar het leger moest. Hierop maakte ik de bemerking dat er mensen gezocht werden bij Proferro (Picanol) om te slijpen. en dat ik niet te mooi was om mijn handen vuil te maken. Zo ben ik toen gestart in de gieterij bij de slijpers, blij dat ik kon starten en geld verdienen.
Ik ben zeker iemand die graag geniet. Mensen die veel werken moeten ook kunnen ontspannen. Beide zijn belangrijk. Zo kan ik mij enorm amuseren met Carnaval, wat ik bij uitstek een feest zonder rang en stand vind. Dat is wat ik zo graag heb aan Carnaval, het is voor alle leeftijden en is inclusief voor iedereen.
Waarom zou ik de juiste persoon kunnen zijn?
Mijn ouders leerden mij om zorgzaam te zijn tegenover anderen, ze mee te nemen in je verhaal, dat iedereen het goed heeft. Wat er van een grote broer verwacht wordt; de jongere begeleiden, helpen, beschermen, zat er bij mij al altijd in. Dit gevoel niet enkel voor mijn broer maar iedereen die mijn hulp kon gebruiken. In dat opzicht ben ik volgens mijn moeder al altijd sociaal en speciaal geweest. Dit gevoel van een belang voor anderen zit er nu namelijk nog steeds in. Ik heb altijd vanuit mezelf de nood gehad om op te komen voor de zwakkeren en zwaarst getroffen personen in de maatschappij, zij die hun stem niet makkelijk gehoord krijgen.
Waarom ben ik in N-VA?
In het nieuws zien we te veel slecht nieuws. Drama’s van dichtbij en ver weg maar zelden de goede vooruitgang die we maken. Mensen voelen zich angstig en komen depressief wanneer men hen telkens de hoop wegneemt. Een betere wereld is zeker mogelijk en het is nog niet te laat. Zolang we leven en hopen en naar de toekomst kijken met een positief plan, dan gaat het beter worden. Wij kunnen het en ik draag daar mijn steentje bij. Laten we beginnen met de focus op Vlaanderen. N-VA voor meer Welvaart.